شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر در استفاده از صندلی ایمنی کودک در خودروها

سابقه و هدف: نوزادان و کـودکان در خودروها نیاز به سیستم حفـاظتی دارند، که با شرایـط بـدنی و وزنی آن ها سازگار بوده و بتواند آن ها را در مراحل مختلف رشد هـمراهی کند. با توجه به اینکه استفاده از کمربند ایمنی به هیچ وجه با شرایط خـاص بدنی آنان انطبـاق ندارد، ازاین رو استفـاده از صندلی ایمنی کودک در خودروها امری اجتناب ناپذیر می باشد بدین جهت پژوهش حاضر به اهمیت نقش استفاده از صندلی ایمنی کودک در خودروها و کاهش تلفات رانندگی و شناسایی عوامل مؤثر در استفاده از آن در خودروها می پردازد. روش بررسی: روش تحقیق توصیفی- استنباطی بوده که برای مشخصات جمعیت شناسی جوامع تحقیق از توزیع فراوانی (میانگین، انحراف معیار استاندارد) و از آزمون میانگین یک نمونه ای برای شناسایی عوامل مؤثر در استفاده از صندلی کودک و از آزمون فریدمن برای رتبه بندی عوامل استفاده گردید. یافته ها: در پژوهش حاضر چهار گروه معلمان مدارس(22نفر)، مربیان مهدکودک(14نفر)، کارکنان پلیس (15نفر) و جامعه تصادفی(89نفر) به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش را پرسشنامه محقق ساخته 16 سؤالی با 4 شاخص استفاده از صندلی کودک، تصویب قوانین، طراحی و نصب صندلی کودک در خودرو و سیاست های تشویقی تشکیل می دادند که روایی آن به تائید اساتید راهنما و مشاور و خبرگان رسید . جهت تجزیه وتحلیل داده ها به کمک نرم افزار spss نسخه 18 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. به کمک روش آلفای کرونباخ پرسشنامه جوامع تصادفی، معلمان مدارس، مربیان مهدکودک، کارکنان پلیس به ترتیب 0/762، 0/839، 0/727و 0/801 به دست آمده که نشان دهنده اعتبار بالای پرسشنامه می باشد. نتیجه گیری: نتایج آزمون میانگین تک نمونه ای و آزمون رتبه بندی فریدمن نشان داد که متغیر طراحی و نصب صندلی ایمنی کودک در خودروها تأثیرگذارترین و مهم ترین عامل در استفاده عموم از صندلی کودک دارد.